Rita Horions,
Lize Spit & Thomas Gunzig

Een octopus heeft drie harten

Eén voor vreugden, één voor smarten
Het derde heeft de taak te speuren,
klopt mee met 't wereldgebeuren
Wat gaat het wild tekeer! 
Nooit meer de rustige klop van weleer
't Is al zo sinds halvegaren
natuur, cultuur noch mensheid sparen 
Drie harten strevend naar harmonie
in shock door 't bonken van nummer drie
Ze dachten al aan amputeren
of samen emigreren.
Maar het risico is te groot
op een gezamenlijke dood
Wat missen ze hun achtpotige levensdans
Is een aanval hun allerlaatste kans?
De dwingelanden met hun giftige inkt besproeien
Opdat vrijheid en vrede weer krioelen
Hopelijk doen er nog octopussen mee!

en als de een na de ander zwijgt,
valt de nacht op de bodem van de zee.