HERMAN ROHAERT,
Lize Spit & Thomas Gunzig

Een octopus heeft drie harten

en acht tentakels, hij een derde
rechterarm waarmee hij speels
met dubbele rij zuignapjes in
haar mantelholte woelt, die 
dan in vuur, in vlam offert, af-
breekt en liefdevol achterlaat:
het korte voorspel op zijn, 
het lange voorspel op haar 
gewisse dood. 

Zes stuwende, smachtende harten, 
zij, hij, die blind pompen naar 
dubbel sterven: 
la petite mort, la mort profonde

en als de een na de ander zwijgt,
valt de nacht op de bodem van de zee.