Toon,
Lize Spit & Thomas Gunzig

Een octopus heeft drie harten

met een veelvoud aan kamers
waarin we samen kunnen wonen,
thuis kunnen komen.

Ik steek het licht voor je aan.
Zet je schoenen in het rek,
verklaar me je angsten.
De holte van het donker.

Holle hartenkamers,
verwarmen we met twee.
En de derde laat ruimte
voor onze liefdesbébé.

Wanneer 's avonds de vensters sluiten,
zien we enkel licht op de allee

en als de een na de ander zwijgt,
valt de nacht op de bodem van de zee.