Raoul De Knop,
Lize Spit & Thomas Gunzig

Een octopus heeft drie harten

en een fluorescerend achterste,
zoekt op de dansvloer naar zijn tweede adem, een extra long.

Een octopus wordt armlastig
na het nuttigen van een dozijn oesters
en een magnum champagne,
weet met zijn zuignapjes geen blijf.

Een octopus krijgt het zwart
bij de act van een groepje Bacchanten:
hun thyrsusstaf, het trillen van hun huig,
de schaduw van fluiten en fakkels,

en als de een na de ander zwijgt,
valt de nacht op de bodem van de zee.