Constance Bourg,
Lize Spit & Thomas Gunzig

Een octopus heeft drie harten

één voor geboorte, één voor leven, één voor dood.
Het zachte ovale lichaam omringt
alles wat het nodig heeft.
Eén mensenhart streeft te denken
aan gisteren, vandaag, én morgen,
maar het hoofd luistert niet.
Via de gehoorbeentjes vernemen we dat
vele dingen in de natuur voorkomen in drievoud:
Jij, ik en jouw ego in een ménage à trois.
We reiken te ver. Als in een wilde oceaan
bewegen we in drie dimensies,
terwijl we een vierde willen bewijzen.
Er is geen ontsnappen aan
de vlammen achter de poort
van Kerberos, elk hoofd één van de Brontë-zussen.
Ook voor ons, als weke dieren,

en als de een na de ander zwijgt,
valt de nacht op de bodem van de zee.